7 Eylül 2008 Pazar

YUNUS...



“Gittin ammâ ki kodun hasret-i cânı bile
İstemem sensiz olan sohbet-i yârânı bile”


Neşâtî dilinde dile geldi gönlüm bu gece. Gidişin geldi gözlerimin önüne. Gittin… Gidişlerin ıslak yokuşunda çamur deryasında bıraktın beni. Dizlerime kadar keder, gönlüme kadar hasrete gömdün beni. Canımı bir hasrete mahkûm ederek ve beni benimle bir başıma yalnızlığa hapsederek gittin. Canımın hasretini nöbet diye diktim gecelerin ayazına. Bir sigara bile vermeden, bir sıcak gülüş bile göndermeden karlar içine yatırdım sevdamın rengini. Kendi kokusunu, kendi dokusunu muhafaza etsin diye beklettim düşlerimin içinde sevdamın selini. Gittin… Dönüşsüz bir yoldan, çizgisiz bir sona gittin. Hıçkırıklarla şekillenmiş bir gecenin gündüzüne gözyaşı bırakmadan gittin. Hiçbir şeyi istemez şimdi ve bundan sonra bu gönül. Hiç kimseleri istemez. “Âh gönül, vâh gönül, eyvâh bu gönül.”

Sabahları bir umutla kaldırıyorum başımı penceremin pervazlarına. “hûû hûû”lara karışıp gelen güvercinlerimin arasında seni arıyor gözlerim. Yalnızlığın yanıksı kokusu dolarken odama, bir mumun küçük alevine sarıyorum senin hasretini. Bir pervâne misali, bir küçük ateşböceği… Bir günlük yaşam, bir günlük uçuş için nice zahmetlere katlanan küçük tırtıllar gibi…

Yunus önümde yine… Bir elinde bohça ötekinde balta… “Sefer vaktidir yine.” diyor tahtadan oyulma gözleriyle. Emre’sini aramaya gidiyor Yunus, ona yasladığım üstü tuğralı bir ney eşliğinde. Ne farkları var ki birbirlerinden! Biri Emre’sinden uzak öteki kamışlığından… Tek farkları bekleyenle beklenenin o ince çizgi üzerinde birbirine karışması gibi. Kamışlıkta üstü tuğralı neyimi bekleyen yok elbet; ama Emre Yunus’unu dört gözle bekliyor bilinmedik şehirlerin bilinmedik ve adı konulmadık sokaklarında. Emre’si Yunus’unu bekliyor; ta ki alıp bohçasını eline, gelsin diye.

Gel artık Yunus diye yaşattığım ve bir derviş misali sevdasını yollara, saba rüzgârlarına saldığım. Seni göremeyen gözlerime kadar gömüldüm karanlıklara. Gitme diyemedim sen giderken bilmediğim bilinmezlikler. İşte şimdi söylüyorum Yunus diye yaşattığım. Gitme…

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Evren söylemiş idi mükemmel bir kaleme sahip olduğunuzu.. şimdi şu yazıyı okuyunca katılmamak elde değil..

bir kaç kez okudum harika bir yazı olmuş.. yüreğinize sağlık.. gönlümü doyurmak için okurum daha kaç kere..

büşra

AŞK'A ŞİİR AŞK'A SEMA