Bin bir gecenin
Bin bir masalına karıştı gözlerin.
Cemşid i Hurşid’le yarıştı,
Gülistân’a nam saldı gözlerin.
Takılıp aşkın firârına,
Yusuf u Züleyhâ’ya
Kan ağlattı gözlerin.
Demlenirken koyuluğu gecelerin,
Ferhad u Şirin’i
Nöbette koydu gözlerin.
Nevbahara kapılırken yakuti yeşillikler
Cenneti arasatta bıraktı gözlerin.
Rüyânın ikliminde gezinirken sevdalar,
Leylâ vü Mecnûn’u
Unutturdu gözlerin.
Kızıllığında âlemi selamlarken şems,
Güneşin aydınlığını
Sırlara gömdü gözlerin.
Kalem sevdasıyla tutuşurken kâğıt,
Mürekkep karasını
Hicranda bıraktı gözlerin.
İşte gök, işte yer.
İşte arş, işte kürs.
Yerle göğü kararttı,
Arşla kürsü yerle bir etti gözlerin.
1 yorum:
Bu şiiri kime yazdığını biliyor olsam da her yere, bakmayı bilen her kişiye yakışan bir şiir bu. Tenrik ederim kardeşim. Mest u mestane... Hâmuş ve Hâmuşâne... Hadi git. Git de yazmaya devam et. Uğraşşma başka şeyle.
Yorum Gönder